Δεν έχω σκιά. Με βλέπει το φως αλλά δεν με αγγίζει. Είμαι μπροστά σου όμως με αγνοείς.
“Διάφανος εγώ” -Pit
“Ένα σπίτι με φως” -Pit
Μερικές φορές κλείνω τα μάτια και ονειρεύομαι, το χέρι σου να αγγίζει το δικό μου, ένα αμάξι στον δρόμο με παράθυρα κατεβασμένα, και ο αέρας, εκκωφαντικός, να φυσάει στο πρόσωπό μου.
“Χωρίς λόγο” -Pit
Τι λες όταν το μόνο που θέλεις είναι να ουρλιάξεις; Τι κάνεις όταν φοβάσαι ότι αν ανοίξεις το στόμα σου θα εκπνεύσεις την ψυχή σου;
“Αν με αγαπάς” -Pit
Αν μ' αγαπάς, γιατί δεν είσαι εδώ; Γιατί σε δεν βρίσκω δίπλα μου, να με αγκαλιάζεις τα βράδια;
“Η ιδέα του έρωτα” -Pit
Σε ακούω να ξεφυσάς ξανά. Τα μάτια σου κοιτάζουν το τηλέφωνο ξανά.
“Έγκλημα επαφής” -Pit
Όλοι αγαπάμε με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι χαρίζουν λουλούδια και πέφτουν στα γόνατα. Κάποιοι ανταλλάζουν λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Και κάποιοι κοιτάζουν στοργικά με ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη.
“Μοναχικός (και) άνθρωπος” – Pit
Σηκώνεις το βλέμμα σου από την οθόνη του κινητού. Βλέπεις παντού γύρω σου κόσμο στο μετρό. Νιώθεις στριμωγμένος, πιεσμένος, αγχωμένος. Περνάνε από το μυαλό σου χιλιάδες σκέψεις, όλες άσχημες.
“Και κάτι ακόμα” – Pit
Γιατί το κάτι ακόμα δεν είναι μόνο ο φόβος της δυστυχίας Αλλά και η ελπίδα για ακόμα λίγη ευτυχία
“Θυμάμαι χόρευες” -Pit
Θυμάμαι χόρευες στην βροχή... Ο αέρας φυσούσε κόντρα κάνοντας σε να παραπατάς,
“Ήθελα” -Pit
Πονάει πολύ. Τόσο πολύ που μερικές φορές ξεχνάω ότι είναι πραγματικότητα.
