Ο ύπνος είναι θάνατος κι ο θάνατος ελπίδα απ'τ'άδυτα υψώνεται και γίνεται παγίδα
“Άραγε”- Πέτρος Βελούδας
“Η ιδέα του έρωτα” -Pit
Σε ακούω να ξεφυσάς ξανά. Τα μάτια σου κοιτάζουν το τηλέφωνο ξανά.
“Δεν ήταν άνδρας ικανός”- Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δεν ήταν άνδρας ικανός τις πληγές σου για να κλείσει. Να νοιώσεις τις φοβίες σου και δυνατά στα δύο του χέρια να σε σφίξει.
“Οι φλέβες της μοναξιάς”- Πέτρος Βελούδας
Κούρσα ανέμων η ζωή στα καλάμια αραδιασμένη κυλάει στις φλέβες της η μοναξιά...
“Έγκλημα επαφής” -Pit
Όλοι αγαπάμε με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι χαρίζουν λουλούδια και πέφτουν στα γόνατα. Κάποιοι ανταλλάζουν λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Και κάποιοι κοιτάζουν στοργικά με ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη.
“Έπεσες πάλι…”- Κωνσταντίνος Γκουτζής
Σπεύδουν να σε σηκώσουν. Να σε σώσουν· ελπίζουν. Απ’ εδώ κάτω βλέπεις καλύτερα. Αδειάζεις, σιγά-σιγά.
“Για σένα κύριε Αλέξανδρε…” (αφιερωμένο στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη) – Μαρία Σκαμπαρδώνη
Ένα κύριος έπινε, γυρίζει συχνά στα καφενεία. Δε γνωρίζω το όνομα, ούτε τη δική του ιστορία.
“Μοναχικός (και) άνθρωπος” – Pit
Σηκώνεις το βλέμμα σου από την οθόνη του κινητού. Βλέπεις παντού γύρω σου κόσμο στο μετρό. Νιώθεις στριμωγμένος, πιεσμένος, αγχωμένος. Περνάνε από το μυαλό σου χιλιάδες σκέψεις, όλες άσχημες.
“Ένα μικρό κείμενο για την αγνή αγάπη”- Μαρία Σκαμπαρδώνη
Σε αγαπάω. Σε αισθάνομαι σε κάθε σημείο του σώματός μου.
