Κάπνιζες όταν σε είδα. Ο καπνός σερνόταν γύρω από το πρόσωπό σου καθώς κοιτούσες έξω από το παράθυρο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένιωσα λύπη να λιμνιάζει στον πάτο της κοιλιάς μου.
“Το τελευταίο τσιγάρο” -Pit
“Διάφανος εγώ” -Pit
Δεν έχω σκιά. Με βλέπει το φως αλλά δεν με αγγίζει. Είμαι μπροστά σου όμως με αγνοείς.
“Κριθήκαμε ένοχοι”- Χρήστος Κουλαξίζης
Φέτος η άνοιξη δεν εξεγείρεται Δε φοράει τα καλά της για να μας καλοπιάσει Δε στολίζεται, δεν εντυπωσιάζει
“Ζωής ψάξιμο”-Χριστίνα
Προδόθηκε σαν έχασε του χρόνου το τιμόνι. Κι αποβραδίς ξεκίνησε ψάχνοντας τη ζωή του.
“Ένα σπίτι”- Αλέξης Αντωνόπουλος
Είμαι ένας Βλάσφημος που εξορίζεται από τους Βλάσφημους· Αιρετικός που εξορίζεται από τους Αιρετικούς· και για όλα φταίει εκείνη η λέξη: Σπίτι.
“Όνειρο του Μάη” -Pit
Γιατί; Γιατί σε άφησα, γιατί; Τα χέρια μου σκάβουν το χώμα.
“Χτίστης υπό σκιά”- Άγγελος Κατσιρντάκης
Τα βράδια που ο ύπνος μας αποκόβει από την πραγματικότητα κάτι στα σκοτεινά συναντιέται, μεγαλουργεί ηδονικά καλύπτοντας το χάος του ανεκπλήρωτου μας.
“Γράμμα μιας κόρης σε κάποια μητέρα”- Χριστίνα
Καλησπέρα μητέρα, Σήμερα που αποφάσισα να σου γράψω αυτό το γράμμα, δεν είμαι πολύ καλά. Όχι όχι, δεν συνέβη κάτι. Μα βλέπεις, η ψυχολογία μου είναι πολύ εύθραυστη αυτές τις μέρες.
“Περίεργος κόσμος”- Χριστίνα
Βλέμματα απορημένα σε πίνακες ολοζώντανους, δειλά κατασκοπεύουν. Γοργά τα βλέφαρα κουνούν, τον έξω κόσμο επιτέλους να γνωρίσουν.
“Ασφάλεια σε τέσσερις τοίχους”- Αντρέας Τσαμπούκος
Οι στοίβες από πακέτα τσιγάρων δίπλα στο γραφείο μου στέκονταν αμέριμνες..
