Εκείνη την εποχή ήμουν μαθητής της 1ης Λυκείου, έφηβος. Οι γονείς μου ήταν άνθρωποι με μεγάλη αγάπη για τη μόρφωση και ήθελαν να διευρύνω τους ορίζοντες μου σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς
“Αυτοί που ψιθυρίζουν στα σκοτάδια” – Pit
Δεν ξέρω ποιος απόφασισε τι είναι σωστό και τι λάθος...
“Όλα τα τραγούδια σου” – Pit
Όλα τα τραγουδία σου ξεκινάνε έτσι. Το χέρι σου πάνω από την κιθάρα, το κεφάλι κατεβασμένο, τα γυαλιά σου να πέφτουν πιο χαμηλά στην μύτη σου, ένα μικρό δάγκωμα των χειλιών σου και...ξεκινάς.
“Ο γνωστός άγνωστος” -Pit
Ξημέρωσε. Ο ήλιος γρήγορα απλώνει το φως του πάνω στο σώμα μου. Ανοίγω τα μάτια μου και προσπαθώ να καταλάβω πού είμαι.
“Όλα αυτά που ήθελα να σου πω” -Pit
Φοβάμαι να αισθανθώ το οτιδήποτε. Γιατί ακόμα σε θέλω, και σε θέλω να με θέλεις.