Βλέμματα απορημένα σε πίνακες ολοζώντανους, δειλά κατασκοπεύουν. Γοργά τα βλέφαρα κουνούν, τον έξω κόσμο επιτέλους να γνωρίσουν.
“Περίεργος κόσμος”- Χριστίνα
"Το μυστικό"- Χριστίνα
Σπηλιές αέρινες γυρνούν στου κεφαλιού μου τις κορφές. Τα βλέφαρά μου από ώρα δεν τα νιώθω.
“Για λίγο” -Pit
Σου έχει τύχει ποτέ να δεις κάποιον στον δρόμο, να κοιτάξεις τα μάτια του, τον τρόπο που τα χείλη του κινούνται όταν μιλάει, και για λίγο να φανταστείς την ζωή μαζί του;
“Έγκλημα επαφής” -Pit
Όλοι αγαπάμε με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι χαρίζουν λουλούδια και πέφτουν στα γόνατα. Κάποιοι ανταλλάζουν λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Και κάποιοι κοιτάζουν στοργικά με ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη.
“Περί λουλουδιών”- Χριστίνα
Δεν θυμάται από πού ξεκίνησε και πώς ήταν τότε. Μα θυμάται ότι ήταν μια σταλιά. Και διαφορετικό χρώμα. Ναι, σίγουρα το χρώμα του ήταν άλλο.
“Αυτός εκεί ο άνθρωπος”- Μαρία Σκαμπαρδώνη
Αυτός εκεί ο άνθρωπος -δεν έχει σημασία το όνομά του, η δουλειά του, τίποτα.
“Φωτεινοί άνθρωποι”- Peter Pan
Οι άνθρωποι στη ζωή μας έρχονται και φεύγουν. Όλοι τους κουβαλάνε κάτι.
