Ήταν ένα φτωχό παιδί που δούλευε για να μπορεί να εξασφαλίζει, τουλάχιστον, τα απαραίτητα για την επιβίωσή του. Ο πατέρας του είχε πεθάνει όταν εκείνος ήταν μόλις δύο ετών και η μητέρα του ήταν φιλάσθενη.

Κοιτούσε και πάλι το παράθυρο. Το καράβι δεν ήρθε ούτε σήμερα. Είχαν περάσει μέρες και είχε χάσει πια την αίσθηση του χρόνου. Ζούσε σε κείνο το μικρό σπιτάκι πάνω στο λιμάνι. Δεν ήταν κάτι σπουδαίο, όπως τα μεγαλοπρεπή νέα κτίρια στην χώρα του νησιού, αλλά είχε μία ιδιαίτερη θαλπωρή. Ήταν ολόλευκο, σαν όλα τα σπιτάκια... Continue Reading →